De Zuidpleinflat (1949) kent net als de Plaslaanflat een zichtbaar betonskelet, en een hoge mate van vrije indeelbaarheid. Het 14 verdiepingen tellende gebouw is ontworpen door Van Tijen en zijn medewerkers en is opgetrokken in een ‘shake hands’-stijl van beton, staal glas en baksteen (prefab), die zelfs decoratief is toegepast, in scherp contrast met de functionalistische principes van Van Tijen.
In de plint van het gebouw, die twee extra vleugels haaks op de het woongebouw kent, bevinden zich commerciële ruimtes waar oorspronkelijk een restaurant en een crèche zouden komen. De beide vleugels omsluiten een collectieve binnentuin. Het woongebouw kent 2 lagen met collectieve voorzieningen als bergingen, centrale verwarming, was- en droogruimtes.
